نازنینم!
هنگامی که گذر لحظه ها
بوسه های پر احساس ما به سخره می گیرند...
بی تفاوت به نامه های عاشقانه ام نگاه نکن!
می بینی
من هنوز طفلی کوچک مانده ام
که با عروسکها درددل می کنم...
و تا وقتی زنده ام
تنها یک واژه
نوید آمدنت را به من می دهد...
و دیگر به هیچ ترانه ای تکیه نخواهم کرد...
انتظار...انتظار...انتظار.........
تاریخ و ساعت پست: ۱۴/۰۱/۱۳۸۶ ساعت: ۱۵:۰۰
دیدی؟!
باد و باران
دست به دست یکدیگر
نامه ها و ترانه های عاشقانه ام
به تو را
که با شور و اشتیاق کودکی
در زیر درخت سیب سبز و تنومند باغمان
برایت به خاک سپرده بودم
باخود بردند؟!........
نمی دانم....
شاید تو..
باغ را هم وداع گفته ای
...........
نوشته شده در یکشنبه 1386/01/19ساعت 21:41
رفتی...
خاطراتت را در دفتر ذهنم
با یاد دخترک
جا گذاشتی
بی تو
من گرفتار این دیار غربتم...
اسیرم..گرفتار...
گرفتار رویا های محال...
همیشه به یادت خواهم بود
بی تو که دوری از من
تنهایم...
نازنین عروسکم
به یادم باش
در نیمه شبهای بارانی چشمانم
کنار در باغ بهشتمان
منتظرم باش!
اگر نیستی
اگر از دیار غربت من جدایی...
یادت در قلب و روحم
جاریست...
من با یاد تو خواهم ماند...
زندگی خواهم کرد
تا ابد...
و به سویت عاشقانه می شتابم...
منتظرم باش...
نوشته شده در چهارشنبه 1386/01/22ساعت 21:29 توسط مریم