دلم روحم جسمم فکرم همه و همه فقط آرامش می‌خواهد...

همیشه بدم میامد از انتخاب کردن و یا انتخاب شدن! از سکوت پر معنی‌... از اینکه وقتی‌ ساکتیم داریم فکر می‌کنیم..از اینکه شرایط جوری باشد که من از تصمیمی که گرفته خواهد شد بترسم!

از اینکه توی تراس بشینم ‌او شادیه مردمو ببینم و وسط مهمونی لذت ببرم..یهو آسمون قرمز بشه،همه‌جا روشن بشه و بری ببینی‌ که اون دوتا کاج پیر زیبا..دارن توی آتیش میسوزن..و نماد‌های تو از بین برن..بسوزن و خاکستر بشن..و ۱۲۵ دیر برسه تا آتیشو خاموش کنه.. و تو تا آخرین لحظه امیدوار باشی‌...

همیشه نزدیک میشوم تاجائ که تو بین دستامی..به آغوش میکشمت..میبویمت..و به خودم میگویم اینبار دیگر هیچ اتفاقی‌ نمیافتد..و فردا صبح که بیدار می‌شویم و می‌رویم...و می‌رویم...و میرویممم دور دور..جای تنها با سکوتی از انبوه فکر‌ها و تصمیم‌هایی‌ که... من ازشان میترسم

از این دور شدن‌ها بدم میاید.. از اینکه کسی‌ را محدود کنم میترسم.. از اینکه برای من کسی‌ به کسی‌ روی بیندازد متنفرم... و حالم بهم می‌‌خورد از وقتی‌ که مجبور باشم از پلیس برای کاری خواهش کنم زمانی‌ که حتا ذره‌ای قبولشان ندارم!

دلم نمی‌خواهد همیشه حواسم به رفتارم باشد تا از من نرنجی..تا کسی‌ از من دور نشود..همیشه گفتم..من حتا در بین جمعیت،تنهام...خودم هستم و خودم... حتا وقتی‌ تو هستی‌..با این تفاوت که تو،من میشوی..و بازهم من هستم و من..یا تو میمانی و منی‌ که تو شده ام...

اینبار چه خواهد شد...نمیدانم.. از نگرانی معده‌ام درد می‌گیرد.. گاهی دلم می‌خواهد به کسی‌ قر بزنم..نازم را بکشد و من بازهم قر بزنم...گاهی دلم می‌خواهد فقط آرام بنشینم و به چشمان تو نگاه کنم..گاهی دلم می‌خواهد فقط در آغوش بکشی مرا و بدون اینکه کاری کنیم ساعت‌ها آرام و با سکوت با افکار هم حرف بزنیم... گاهی دلم نمی‌خواهد من کسی‌ باشم که تصمیم می‌گیرد..گاهی منتظر میشوم تا تو بگویی‌ بهتر است مثل قبل باشیم..یا بهتر است دیگر مخفی‌ نباشیم!!! گاهی هم میترسم دیر بشود مثل وقتی‌ که من رسیدم و دیگر کار از کار گذشته بود..و این تمام گاه گاه‌هایی‌ که گفتم را در هم میشکند..میکوبد و با خاک یکسان می‌کند..و آنوقت نسیمی میوزد و گاه گاه‌های ذهن مرا همچون شنهای سرگردان کویر با خود میبرد...جای دیگر که ممکن است دیگر حتا پیدایشان نکنم.. تنها راه این است که بشنوم حرف‌های تورا..

نگرانم...نگرانم از حرفهایی که زده خواهد شد...

دلم می‌خواهد بخوابم و وقتی‌ بیدار میشوم دیگر این نگرانی‌ها نباشد..هوا صاف باشد..هیچ صدای جز صدای پرنده‌ها در گوشم چرخ نخورد...

دلم روحم جسمم فکرم همه و همه فقط آرامش می‌خواهد........

پ. ن :

طیّ یک حادثه ناگوار دو درخت کاج تنومند جلوی خونه،به آتیش کشیده شدن :( و آلبوم ۴ فصل من نصفه ماند

نگران بودم از برای شماها،برای ۴شنبه سوری..که پرسیدم.. بر نگرانیم افزوده شد...!

اصلا حال خوشی‌ ندارم با اینکه تا همین چند دقیقه قبل از این پست وسط مهمانی بودم و صدای موزیک تا آسمان ۷ام که نه ولی‌ نزدیکیه آسمان ۲ام بود!!!